Born in ten minutes – Lauren’s Birth Story

Graag neem ik jullie mee tijdens de geboorte van Lauren. Haar ouders hebben ervoor gekozen de geboorte vast te leggen middels een geboortereportage.

Je kent ze wel de geboorteverhalen waarbij een kindje in de auto geboren wordt, in de supermarkt of… op de vloer van de verloskamer. Steeds vraag je je af hoe dit nu kan gebeuren, tot het je zelf overkomt.

Het is half januari wanneer ik voor het eerst kennismaak met Sinja & Paul. Ze verwachten eind april hun tweede kindje en willen graag de geboorte laten vastleggen. Tijdens onze kennismaking vertellen Sinja & Paul dat de geboorte van hun dochtertje Elin alles behalve een prettige ervaring voor ze is geweest. Ze heeft het gevoel dat veel langs haar heen is gegaan en het heeft een behoorlijke impact op haar gehad. Nu ze hun tweede kindje verwachten willen ze er graag alles aan doen om het dit keer als een fijne ervaring te mogen beleven. Ze hebben hun wensen goed op papier gezet en doorgesproken met de verloskundige en niets liever willen ze de geboorte ook professioneel laten vastleggen. Voor Sinja is het vooral belangrijk dat Paul haar eerste aanspreekpunt is en haar zoveel mogelijk begeleid.

Wanneer komt de baby…

De zwangerschap verloopt goed en ze beginnen steeds nieuwsgieriger te worden naar hun tweede kindje. De controles blijven gelukkig goed gaan en keurig volgens het boekje daalt hun kindje in en is het alleen nog maar wachten tot de geboorte zich aankondigt. De uitgerekende datum van 20 april komt steeds dichterbij en gaat zelfs voorbij. Dit kindje heeft het heerlijk bij mama en heeft nog geen enkele zin om dat warme plekje te verlaten. Vanaf het begin van de zwangerschap is het haar wens om in het ziekenhuis te bevallen en het liefst in bad. Ze wil hun kindje zo lang mogelijk de tijd geven om zelf het startsein van de geboorte aan te kondigen.

Op maandag 23 april doet de verloskundige aan het einde van de dag een poging om de geboorte op natuurlijke wijze te laten starten, ze heeft een kleine 2 cm ontsluiting dus het zou alle kanten kunnen opgaan. Maar die nacht blijft mijn telefoon stil en ook de dagen erna. Sinja merkt wel aan haar lichaam op woensdagmiddag dat het niet zo heel lang meer zal duren en ze hoopt intens dat het zo snel mogelijk mag beginnen. Stiekem hoopt ze dat er een badbevalling in zit en vol alle vertrouwen wacht ze af wat de natuur in gedachten heeft. Die dag stroomt het van de berichtjes van lieve vrienden en familie die allemaal het gevoel hebben dat het vandaag of morgen wel eens zou kunnen starten. Ze besluiten zich niet gek te laten maken en wachten rustig af.

Gebroken vliezen…

En dan ineens op woensdagavond rond 20:30 uur breken de vliezen van Sinja met vrijwel direct een  weeënstorm, gelukkig is de verloskundige bij toeval een aantal straten verder aan het werk en is binnen no-time bij ze na het eerste telefoontje van Paul waarna ik rond 21:15 uur het eerste berichtje van Paul mag ontvangen. Nog geen 10 minuten later laat Paul weten dat Sinja 5 cm ontsluiting heeft en ze samen met de verloskundige naar het ziekenhuis vertrekken. Ergens heb ik het gevoel dat ik direct moet vertrekken zodat ik in alle rust bij ze aan kan komen.

Tijdens de rit naar het ziekenhuis heeft Sinja direct in de gaten dat dit veel en veel sneller gaat dan ze ooit had kunnen denken, het lijkt wel….. ze besluit het nog even voor zichzelf te houden tot ze niet veel later in het ziekenhuis zijn aangekomen en in de rolstoel zit. Ze krijgt nog weinig woorden uit haar keel buiten duidelijke geluiden van persdrang. Bij aankomst in het geboortecentrum en het opengaan van de liftdeuren laat de verloskundige snel aan het personeel weten dat het kindje er NU aankomt. Sinja is ondertussen helemaal in zichzelf gekeerd en bij vragen neemt Paul het gelukkig van haar over.

Laat dat bad maar zitten…

De deuren van de verloskamer zwaaien open en zo snel als mogelijk probeert iedereen Sinja te helpen met uitkleden. Hier is geen houden aan, ze zakt door haar knieën in elkaar tot de grond en weet zich half aan het bed en half aan Paul vast te klampen. De verloskundige heeft het al gezien en stelt nog voor snel in bad te gaan dat inmiddels al helemaal klaarstaat. Hoe graag ze die badbevalling wilde het kan haar gestolen worden op dit moment en ze geeft aan dat het niet meer te houden is.

Ze grijpt Paul vast en samen proberen ze in deze krachtige weeën mee te gaan. Ze probeert tot een aantal keer op het bed te gaan zitten maar het gaat gewoon niet meer en ze voelt al een hoofdje tussen haar benen. Snel wordt alles klaargelegd en Sinja maakt zich vooral zorgen dat haar kindje straks op de grond valt. Gelukkig kan dat niet gebeuren met alle handen die om Sinja heen staan en de zachte doeken die inmiddels op de grond klaarliggen.

Wanneer ik naar de andere zijde loop zie ik inderdaad al een hoofdje dat geboren is en niet veel later is om 22:10 uur hun tweede meisje Lauren geboren. Totaal overdonderd wil ze zo graag haar kindje pakken maar ze durft niet. Alle kracht is in deze turbo bevalling gaan zitten en ze mist de kracht in haar spieren om haar aan te pakken. Na een aantal keer  diep adem te halen weet ze met beide handen haar meisje aan te pakken en met hulp van Paul op bed te gaan zitten.

Een baby in 10 minuten…

Verbaasd, geschrokken, trots en vooral nog totaal van de wereld kijkt ze Paul en haar verloskundige aan met haar meisje stevig tegen zich aan geklemd. Een klein lief meisje met haar haartjes nog nat van de geboorte krolt zich op tegen haar mama. Wat is dit snel gegaan, ze is er al en wat is ze mooi. De komende twee uur hebben Sinja & Paul heel hard nodig om een klein beetje te kunnen beseffen wat er nu allemaal gebeurd is. Om 22:00 uur kwamen ze aan in de verloskamer en om 22:10 uur had ze haar meisje al in haar handen. Om de paar minuten kijken ze elkaar vol verbazing aan:” Ze is er gewoon al” blijft Sinja herhalen.

Een geboorte zo mooi om te zien hoe krachtig de natuur kan zijn maar zo overweldigend, ze had gewoon zomaar in de auto geboren kunnen worden.

Niet veel later verlaten een hele trotse mama en papa het ziekenhuis onderweg naar huis, op weg naar een heerlijke kraamtijd. Een tijd van samen genieten, bijkomen en heel veel babygeluk.

Lieve Sinja & Paul wat hebben jullie het fantastisch gedaan samen, wat een teamwork en wat een kracht. Als de snelheid waarmee deze dame ter wereld kwam aangeeft hoeveel pit ze heeft dan staan haar nog heel wat mooie avonturen te wachten. Laat jullie goed verwennen de komende tijd en neem de rust om samen alles een plekje te kunnen geven. Het was fantastisch om deze geboorte voor jullie te mogen vastleggen.

Mirjam

Birthphotographer and writer of Birthstories    

Neem gerust contact op voor meer informatie of een vrijblijvend kennismakingsgesprek.