Het is eind juli wanneer ik voor het eerst contact krijg met Yentl. Samen met haar vriend verwacht ze hun eerste kindje medio november. Maanden twijfelt ze al over het laten vastleggen van de geboorte. Ze wil zo graag kunnen terugkijken op de geboortedag en alle momenten die zo snel gaan kunnen koesteren. Naar haar wens is er ook twijfel, het is toch een heel intiem en persoonlijk moment. Ook haar vriend Patrick is in eerste instantie niet zo enthousiast. We besluiten samen een afspraak te maken om elkaar beter te leren kennen en al hun vragen te beantwoorden.
Tijdens onze kennismaking leer ik een lief en warm stel kennen, het is overduidelijk dat dit kleine meisje heel erg gewenst is. Bij het zien van een aantal reportages en het bespreken van hun vragen en wensen verdwijnt de twijfel. Nog steeds moet Patrick wennen aan het idee om een fotograaf bij de geboorte van hun kind te hebben maar ook ziet hij de wens van Yentl. Dolgelukkig is ze wanneer ook Patrick instemt met de reportage.
Haar grootste wens is een thuisbevalling en ze hoopt dan ook dat dit mag uitkomen. Een van haar beste vriendinnen zal als verloskundige de geboorte begeleiden. Ook heeft Yentl gekozen voor een zelfstandige kraamhulp zodat ze zeker weet wie haar zal begeleiden na de geboorte.
Afwachten tot de geboorte
Nu alle belangrijke zaken geregeld zijn, haar dreamteam voor de bevalling is samengesteld is het wachten tot het moment dat dit meisje zich gaat melden. De zwangerschap komt ze goed door, ze geniet van het getrappel in haar buik en samen maken ze het mooiste kamertje voor hun meisje klaar. De weken gaan zo snel voorbij en voordat we het weten is het al eind oktober. Bij Yentl ben ik extra alert omdat ik de indruk heb dat ze niet zomaar zal appen bij ieder krampje.
Mijn gevoel blijkt te kloppen, wanneer we op zondag 31 oktober contact hebben blijkt ze de dag daarvoor ruim 2 uur weeën te hebben gehad. In de dagen die volgen blijft het redelijk rustig, wel moet ze in de nacht er wel 10x uit omdat de baby leggen tegen haar blaas aan trapt. Ook bij de verloskundige blijkt dat we nog even geduld moeten hebben op de geboortedag. De thuisbevalling lijkt wel te gaan lukken.
Een race tegen de klok
Na de laatste controle verwachten we op korte termijn nog geen baby die zich aanmeldt. Maar nog geen vijf dagen later loopt dat toch anders. Het is rond 21:00 uur wanneer Patrick belt. Yentl heeft regelmatige weeën en ze hebben de verloskundige gebeld. We overleggen nog even of ik al moet komen maar we spreken af dat we contact met elkaar hebben zodra de verloskundige (Nathalie) is geweest. Tussendoor heb ik met Nathalie nog contact en we denken allebei dat ik nog even kan wachten tot na haar controle.
Nog geen 15 minuten later laat Patrick weten dat ze acht centimeter ontsluiting heeft en dat het heel snel lijkt te gaan. Gelukkig staat alles klaar en binnen no-time zit ik in de auto richting hun huis. Daar aangekomen licht Yentl op haar rechterzijde op bed. Ze heeft behoorlijk pittige weeën en uit alles blijkt dat ze in de laatste fase van haar bevalling zit. Gelukkig is ze goed bereikbaar voor Nathalie en luistert heel goed naar de instructies. Wanneer niet veel later ook de kraamzorg aanwezig is staat alles klaar om dit mooie meisje te ontvangen.
Thuisbevalling: het persen mag beginnen
Na heel wat weeën op haar zij opgevangen te hebben probeert ze een andere houding. Op handen en knieën vangt ze de laatste weeën op, op weg naar de geboorte. Zo krachtig als ze is probeert ze nog een derde houding op haar hurken met Patrick achter zich. Samen gaan ze iedere wee aan maar even later blijkt dit toch niet haar houding te zijn en ze gaat weer terug naar bed. Eenmaal op bed blijkt dat de verandering in houding heel wat heeft gedaan en ze mag langzaam mee gaan persen. Patrick neemt plaats naast haar op bed en ondersteunt en helpt haar bij iedere wee.
De laatste minuten voor de geboorte zijn aangebroken en langzaam komt er een hoofdje te voorschijn. Ze rijkt naar voren en om 22:54 uur mag ze haar eigen meisje Lana aanpakken. Met niets is te beschrijven hoe mooi en intens deze momenten zijn. Alle clichés zijn waar, dit is het allemaal meer dan waard. Op slag zijn ze verliefd op dit kleine meisje en van top tot teen wordt ze bekeken. Wat is ze mooi en helemaal perfect. Patrick kan zijn ogen niet van zijn kleine meisje afhouden en wanneer ze een klein beetje zijn bijgekomen bellen ze vol trots hun ouders.
Het komende uur staat alleen maar genieten op de planning en de eerste voeding van Lana buiten mama’s buik. Als een natuurtalent weet ze al te drinken en met een beetje hulp van Nathalie krijgt ze zelfs al wat eerste voeding binnen. Met een enorm gevoel van trots en blijdschap ligt ze met haar dochter in haar armen. Met de liefste papa voor dit meisje naast zich kan haar wereld niet mooier zijn dan dit moment.
Lieve Yentl en Patrick, nogmaals van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie meisje Lana. Zo mooi om te zien hoe welkom dit meisje is. Geniet van de mooie tijd die jullie als gezin te wachten staat. Het was een eer de geboorte van jullie meisje te mogen vastleggen. Bedankt voor jullie vertrouwen en lieve Lana wat zijn we blij dat je er bent! Maak al je dromen waar, geniet van het leven dat je nog te wachten staat.
Liefs Mirjam
