Het is maart wanneer ik voor het eerst kennis mag maken met Eva & Luivienno. Medio juli verwachten ze hun tweede kindje en willen niets liever dan de geboorte van hun tweede kindje laten vastleggen. De geboorte van hun oudste zoontje Jaëvio kan ze zich nog goed herinneren maar nog steeds vind ze het jammer hier geen foto’s van te hebben. Samen bespreken we hun wensen door en kijken uit naar de geboortedag.
Stress tijdens de zwangerschap
Ondanks dat de zwangerschap goed verloopt en Eva zich goed voelt is het een stressvolle zwangerschap voor ze. Eva verwacht daarom zelf dat de geboorte nog wel even op zich zal laten wachten. Er is teveel onrust op dit moment. Sinds mei van dit jaar heeft Jaëvio last van zijn rechter voetje. In de weken die volgen krijgt hij steeds meer pijn en lopen ze van de huisarts naar de fysiotherapeut tot de specialist in het ziekenhuis. De hoop wordt gevestigd op een MRI die hopelijk aantoont wat er nu aan de hand is.
Na onderzoek blijkt dat er kraakbeen groeit daar waar het niet hoort. Hoogzwanger (een dag voor de uitgerekende datum zelfs) gaat ze mee met Jaëvio naar de MRI voor verdere onderzoeken in een gespecialiseerd ziekenhuis in Rotterdam. Nu ze zelf bij de MRI heeft kunnen zijn geeft het iets meer rust. Na deze uitslag worden ze doorgestuurd naar Leiden. Ze moet er niet aan denken dat ze ieder moment kan gaan bevallen en haar zoon deze vreselijke onderzoeken moet ondergaan. Gelukkig kunnen deze uitgesteld worden tot na de geboorte.
De wereld staat even stil
Vrijdag 23 juli
Het is iets na 00:00 uur wanneer mijn telefoon gaat. Eva laat weten dat ze sinds 22:00 uur die avond regelmatige weeën. Op de een of andere manier heeft ze door alle spanningen van de afgelopen weken niet echt gemerkt dat er toch wel een behoorlijke regelmaat in zit nadat ze eerder die dag gestript is. Wanneer de verloskundige rond 00:00 uur aangeeft dat ze 4 cm ontsluiting heeft besluiten ze naar het ziekenhuis te gaan. Zo snel als ik kan stap ik direct in de auto. Nog geen 1,5 uur later heeft ze al ruim 8 cm ontsluiting en de vliezen worden gebroken. Op dat moment voel ik al aan dat als het zo snel gaat dat ik niet op tijd aanwezig zal zijn. De kracht van de weeën neemt het totaal over van Eva en er is geen houden aan. Om 02:00 uur wordt er een prachtig jongetje geboren die de naam Noveël mag dragen. Met heel veel liefde neemt Eva hem in haar armen. Een tweede zoon…. en even staat de wereld stil.
Wanneer ik niet veel later binnenkom heeft Eva dit nauwelijks in de gaten. Totaal verliefd zijn ze op dit mooie mannetje. Met prachtige oogjes kijkt hij in het rond. Wanneer de belangrijkste controle’s geweest zijn kunnen ze niet wachten de familie in te lichten. In spanning zitten ze thuis op het nieuws te wachten.
Welkom Noveël
Van de spanning komt er bij het thuisfront niet veel van slapen. Ook Jaëvio is keer op keer wakker. Wanneer papa en mama dan eindelijk bellen mag hij zijn kleine broertje bewonderen. Tranen van geluk stromen er aan de andere kant van de telefoon. Wat hebben ze in spanning gezeten. Van de spanning kost het nog een beetje moeite om de naam van dit mooie mannetje goed uit te spreken. Na een paar keer oefenen is het al alsof hij er altijd geweest is. Zoveel liefde voor zo’n klein mannetje. Een dag later mogen we nog een keer terugkomen en smelten weg bij de eerste echte ontmoeting tussen de twee broertjes en straal verliefde opa’s, oma’s en tante.
Lieve Eva & Luivienno, nogmaals van harte gefeliciteerd met de geboorte van Noveël. de afgelopen maanden hebben jullie heel wat spanning gehad. Daardoor liep alles een beetje anders dan gepland maar het allerbelangrijkste is wel gegaan zoals gepland. Na een snelle en vlotte bevalling zijn we zo ontzettend dankbaar met een gezonde mama en baby. De tijd van spanning mag plaatsmaken voor een kraamweek vol momenten om van te genieten.
Jullie hebben als een hecht team dit kleine mannetje samen op de wereld mogen zetten. Geniet van alle mooie dingen die jullie mogen meemaken. Het was een voorrecht dit voor jullie te mogen vastleggen.
Liefs Mirjam
