Het is oktober wanneer ik voor het eerst mag kennismaken met Patricia, haar man Mark en hun prachtige dochter Lyvia. Bij de geboorte van Lyvia heeft Patricia ervaren hoe waardevol en betekenisvol het is om de geboorte te kunnen terugkijken en lezen. Nu ze zwanger is van hun tweede kindje wil ze niets liever dan weer de geboorte laten vastleggen.
Niet veel later mag ik persoonlijk met ze kennismaken en zijn we al vrij snel in gesprek. Patricia verteld hoe het is om als mama en zwangere te werken midden in de frontlinie in een tijd van een pandemie. Uit haar gesprek blijkt dat de passie voor haar werk, de liefde van haar gezin en het sterke team waarin ze werkzaam is dit draagbaar maken. Met veel respect luister ik naar haar verhaal en is al snel duidelijk dat ze beide twee harde werkers zijn.
Geplande keizersnede
De weken van de zwangerschap gaan snel voorbij en wanneer ze 35 weken zwanger is blijkt uit een groefecho dat hun wondertje dwars ligt. Ook heeft hij nog ontzettend veel bewegingsruimte door het ruime vruchtwater. In de afgelopen 1,5 week heeft hij een ontzettende groeispurt gemaakt en weegt al rond de 2900 gram. Voor de zekerheid wordt er een bloedonderzoek gedaan om te onderzoeken of er sprake is van zwangerschapssuiker. Gelukkig kan ze dit al enkele dagen later laten doen. Ze wachten even af op de resultaten en een vervolgafspraak bij de gynaecoloog. Wel houden ze er al rekening mee dat het wel eens een geplande keizersnede zou kunnen worden. Een herhaling van de bevalling van Lyvia willen ze in ieder geval niet waar ze na uren weeën opvangen uiteindelijk met spoed op de OK kwamen.
Vrij snel komt de uitslag van het bloedonderzoek en deze blijkt gelukkig positief te zijn. Ze heeft geen zwangerschapssuiker. Hoewel hun wondertje inmiddels met z’n hoofdje naar beneden ligt heeft hij nog steeds veel ruimte. Gelukkig hebben ze een duidelijk en rustig overleg met de gynaecoloog en daar blijkt uit dat hun kindje behoorlijk goed doorgroeit ze krijgen de keuze en beide weten al zeker dat ze kiezen voor een geplande keizersnede.
Via haar eigen medische dossier kan ze zien dat de geboorte zal plaatsvinden op woensdag 16 maart. Het tijdstip staat gepland maar dat is eigenlijk pas zeker de dag van te voren. De komende dagen staan dan ook in het teken van de laatste regeldingetjes en een bezoekje aan de anesthesie en gynaecoloog. Langzaam begint ze zich te vervelen dus laat die baby maar komen.
De dag van de geboorte
Woensdag 16 maart
Rond 06:30 uur worden we verwacht op afdeling 11 van het Catherina ziekenhuis. We spreken af voor de hoofdingang rond 06:15 uur maar laat daar nu iemand die ochtend met een enorme blazer de ingang schoon te maken. Voor me zie ik Mark en Patricia het ziekenhuis inlopen, de gangen door, met de lift naar boven en wanneer ik boven aankom hoor ik Patricia heel vrolijk zeggen: “Goedemorgen”. Ze ziet er prachtig uit alsof ze een dagje weg gaat, mooi opgemaakt een mooie lange vlecht, geef haar eens ongelijk want vandaag is het toch een beetje feest.
Vanuit haar vakkennis weet ze precies wat er allemaal gaat gebeuren en vrij snel zijn alle voorbereidingen gedaan op een infuus na wat niet echt wil lukken. Na een aantal pogingen besluiten ze dat maar op de OK te doen. Daar zitten we dan klaar te wachten tot we richting de ok mogen. Gelukkig is het iets voor 08:00 uur tijd om richting de ok te gaan. De sfeer is goed, het infuus zit er zo in en het team is wanneer de anesthesie binnenkomt klaar om te starten.
Ook het team is helemaal enthousiast wanneer ze horen dat de geboorte wordt vastgelegd. Bij het zien van de persoonlijke navelstrengschaar gaat de gynaecoloog even overleggen. Niet veel later komt ze terug en ze stelt voor dat papa de navelstreng mag doorknippen, waauw….. Ondanks dat het haar tweede keizersnede is gaat de operatie gelukkig vrij voorspoedig. Wel kost het de gynaecoloog met haar team nog heel wat moeite om hun kleine mannetje uit de buik te krijgen. Het geduw en getrek maakt behoorlijk wat indruk op Mark en wanneer hij mag gaan staan om de navelstreng door te knippen voelt hij al dat het niet helemaal goed gaat. Na enige aansporing probeert hij nog bij de navelstreng te komen maar de ruimte is te krap, hij heeft geen goed overzicht en voelt zich ineens heel slecht worden…… Gelukkig ziet het team het aankomen, Mark hoopt nog door op een stoel te gaan zitten dat het beter gaat. Hij wordt steeds witter en witter en valt niet veel later gelukkig in de armen van het team op de grond. Hoe grappig het misschien ook klinkt, op dat moment waren we echt verschrikkelijk bezorgd allemaal. Bij het flauwvallen laat het lichaam vaak ook wat spanning los waardoor je lichaam iets kan schokken en trillen en dat blijft toch een heel akelig gezicht.
Het doorknippen van de navelstreng
Ondertussen staat de gynaecoloog nog steeds met hun kleine mannetje in de armen en een navelstreng die doorgeknipt mag worden. Ze besluit het zelf te doen en gelukkig zit Mark niet veel later weer op z’n stoel. Gelukkig komt de nuchterheid van Mark en Patricia snel naar boven en kunnen ze er zelf wel een beetje om lachen. Hoe komisch het ook uitzag, we zijn allemaal blij dat er weer kleur op z’n gezicht is en hij zijn zoon kan bewonderen. Om 08:40 uur zijn Mark en Patricia de trotse ouders van Río geworden. Vanaf de start doet hij het heel goed en hij kruipt al snel helemaal weg bij mama. Een stralende mama kijkt recht in m’n lens, hij is er, gezond en zo volmaakt. Vertederend legt hij een handje op Patricia haar gezicht, we smelten allemaal van deze aanblik.
Niet veel later mogen we al terug naar de kamer en wanneer we een beetje geïnstalleerd zijn, de belangrijkste controles zijn gedaan wordt het tijd om Lyvia en oma te laten kennismaken met Rìo. Met spanning wacht Patricia af tot haar lieve meisje met papa samen naar binnen komt. Gelijk heeft ze een smile van oor tot oor. Ze kletst en brabbelt aan één stuk door en is ze is zo blij met haar broertje. Ook oma is zo ontzettend trots wanneer ze de kamer binnenkomt. De blik van een moeder die haar eigen opnieuw mama ziet worden is onbetaalbaar.
Lieve Patricia & Mark, nogmaals van harte gefeliciteerd met de geboorte van jullie zoon. Met een gezonde dosis nuchterheid, en een goed plan is de bevalling verlopen zoals jullie het graag wilde. Lyvia is vanaf de eerste blik verliefd op haar broertje dus dat gaat helemaal goedkomen met die twee.
Geniet van jullie prachtige gezin en jullie welverdiende verlof met de eerste weken alleen maar genieten en jullie gezin op de planning. Het was een voorrecht de geboorte van jullie zoon te mogen vastleggen en jullie te mogen leren kennen. Hopelijk mogen de foto’s en het verhaal de geboorte voor jullie compleet maken met een dierbaar aandenken.
Liefs Mirjam