Een derde meisje – de geboorte van Néva
Deze reportage vertelt het geboorteverhaal van Néva, een derde meisje, geboren in het geboortecentrum Zuyderland. Sanne en Michel hebben een jong gezin met twee kleine meisjes van twee-en-een half jaar (Vayenn) en vijf jaar (Jaelynn) en daarnaast runnen ze een snelgroeiend bedrijf. Ze genieten intens van hun gezin en vervelen zich geen dag, maar toch blijft dat gevoel knagen. Het gevoel nog niet helemaal compleet te zijn…
Het gevoel blijft en wordt sterker en ze besluiten om de grote uitdaging van een derde zwangerschap aan te gaan. Niet veel later vertelt Sanne stralend dat ze zwanger is. Eén ding staat voorop, ook deze geboorte wensen ze vast te laten leggen met een geboortereportage. Ze genieten enorm van de zwangerschap en ook de meisjes beseffen heel goed dat er over een aantal maanden een kindje in hun gezin bij komt. Ze zien mama’s buik met de maand groeien. Wanneer blijkt dat ze een derde meisje verwachten, hebben ze eigenlijk niets meer te wensen.
Weer die bekkenpijn…
Hoe gewenst de zwangerschap ook is en hoe ze ook geniet van iedere beweging in haar buik, Sanne heeft weer veel last van haar bekken. Op sommige dagen is het zo erg dat ze nauwelijks kan lopen. Dat in combinatie met de dagelijkse pieken op het werk en meerdere zwangeren op de werkvloer, maakt het een hele uitdaging. Gelukkig hebben ze een stabiele opvang en oma’s die ontzettend genieten van hun kleinkinderen en helpen daar waar ze kunnen. Ondanks de lichamelijke klachten overheerst het geluk, want als je Sanne vraagt hoe het met de baby gaat begint ze te stralen. En de glimlach op haar gezicht blijft.
Ook dit keer willen ze graag in het ziekenhuis bevallen, maar gezien de snelheid waarmee Jaelynn en Vayenn zijn geboren hoopt ze dat ze het ziekenhuis haalt. Voor Michel is het heel helder. Hij weet hoe sterk Sanne is en dat ze niet snel zal laten merken dat ze pijn heeft. Dus als ze aangeeft dat de weeën gestart zijn, dan zijn ze ook ECHT gestart en zal hij direct naar het ziekenhuis vertrekken.
De bekende voorweeën
Wanneer ze de 36 weken van de zwangerschap zijn gepasseerd beginnen de bekende voorweeën. Omdat ze zo pittig zijn wordt tot twee keer een poging gedaan om de geboorte op natuurlijke wijze te laten starten (d.m.v. strippen – het losmaken van de vliezen van de baarmoedermond). Maar dit kleintje heeft een eigen planning en het blijft bij voorweeën.
Wanneer Sannes bloeddruk begint te stijgen zijn alle losse puzzelstukjes reden om haar nog een paar dagen de tijd te geven. Meldt dit meisje zich niet voor dinsdag 3 juli, dan wordt de inleiding gestart. De dagen gaan voorbij en het lijkt erop alsof het in tegenstelling tot de andere twee meisjes toch echt een inleiding zal worden. Ze mogen vroeg in de ochtend bellen of er plaats is, om zich vervolgens rond 7 uur in de ochtend te melden in het ziekenhuis.
Maandagavond 2 juli 2018
Alle spullen liggen klaar voor de inleiding van morgen. Weer die voorweeën en wat doen haar bekken pijn. Nog heel even volhouden en morgen kunnen ze met geluk hun meisje ontmoeten. De rest van de avond blijft het rustig tot Michel net iets voor 23:00 uur belt om aan te geven dat Sanne toch echt weeën heeft. Ze besluiten om naar het ziekenhuis te gaan. Volgens Sanne moet het nog allemaal veel erger worden, maar Michel heeft geen zin om dit kindje zelf met Sanne ter wereld te brengen en dus gaan ze naar het ziekenhuis.
Daar aangekomen vreest Sanne voor de voor haar bekende weeënstorm waar ze tijdens de geboorte van Jaelynn en Vayenn in terechtkwam. De weeën zijn pittig maar ze heeft rustpauzes tussendoor, iets wat voor haar nieuw is en op sommige momenten wordt ze er zelfs een beetje ongeduldig van. Ook bij deze geboorte is Sannes moeder aanwezig en samen vormen ze een hecht team.
Gestaag en rustig bouwen de weeën en de ontsluiting zich op. Sanne blijft zich verbazen dat het een derde keer zo anders kan lopen. Maar gelukkig hoeft ze niet heel lang te wachten op de krachtiger wordende weeën. Wanneer ze langzaam bij de weeën is aangekomen die zorgen voor volledige ontsluiting, komt bij Michel alles eruit. De slapeloze nacht, het harde werken van de afgelopen weken, de warmte en vooral ook een ruim aantal uren niets te hebben gegeten.
Zak niet door je benen papa…
Terwijl Sanne voelt dat dit persweeën zijn, is er zorg voor Michel. Met de seconde wordt hij witter en het scheelt niet veel of hij zakt door z’n benen heen. Om Sanne zo te moeten zien maakt hem machteloos en hij voelt paniek opkomen. Met de minuut voelt hij zich slechter. Gelukkig doet een koud washandje en een glas cola wonderen en staat hij snel weer naast Sanne om haar te steunen. De kracht van de weeën is zo enorm dat ze even vergeten was hoe pittig dit laatste stukje is. Ze moet zichtbaar moeite doen om niet in paniek te raken, wat een kracht! Geconcentreerd kijkt ze haar moeder recht in de ogen aan en voelt haar kindje zakken.
Een paar krachtige persweeën later zien we langzaam een hoofdje tevoorschijn komen. Alweer een kindje met zo’n prachtige bos met haren! Gelukkig voelt Michel zich weer beter en voelt zich sterk genoeg om zijn handen uit te strekken en ook hun derde meisje zelf aan te pakken. Om 04:26 uur worden ze trotse ouders van Néva. Een meisje zo lief, zo klein en zo volmaakt. Op slag zijn ze verliefd en even is helemaal niets meer belangrijk behalve dit moment! De kamer vult zich vol met liefde, zo welkom is dit meisje. De meest mooie en dierbare momenten spelen zich af en tranen van geluk rollen over Sanne, Michel en Sannes moeders gezicht.
En nu samen genieten
Lieve Sanne en Michel, dit geluk is jullie zo gegund. Een meisje zo welkom en zo liefdevol ontvangen. Stiekem hoop ik dat dit toch niet de laatste geboortereportage voor jullie gezin zal zijn. Maar we laten ons verrassen door wat de tijd zal brengen. Geniet van jullie prachtige gezin en neem de tijd om deze mooie momenten te laten binnenkomen.
Bedankt voor jullie vertrouwen, het was een voorrecht dit voor jullie te mogen vastleggen.