Het is mei 2023 wanneer Saskia een berichtje stuurt en vraagt of ze even kan bellen. Gelijk ben ik heel benieuwd wat ze te vertellen heeft want als drukke ondernemer en mama van een groot gezin belt Saskia niet zomaar. Zou het echt zo zijn, zou er een vijfde kindje bij komen?
Niet veel later spreken we elkaar en blijkt Saskia inderdaad zwanger te zijn van haar vijfde kindje. Een gezin waar dit gewoon bij past en dit kindje zo ontzettend fijn terechtkomt met drie grotere broers en een zus boven zich.
Deze zwangerschap zit goed
Ondanks alle scenario’s die zouden kunnen gebeuren voelt ze: deze zwangerschap zit goed. Uit alle controles blijkt dat ze gelijk heeft en langzaam mogen ze gaan aftellen naar de geboortedag. Natuurlijk zal de geboorte weer begeleid worden door Chantal die inmiddels zo verbonden is met dit prachtige gezin. Zo bijzonder dat Chantal een vijfde geboorte in dit gezin zal begeleiden.
Omdat Saskia bij een van de kinderen een keizersnede heeft gehad zal ze in het ziekenhuis bevallen. Een tweede reden is omdat Saskia net iets ouder dan 40 is en ze daarom geadviseerd wordt om in het ziekenhuis te bevallen.
Op donderdagavond 16 november worden ze verwacht in het Geboortecentrum om de bevalling in te leiden. Die avond wordt er een ballon geplaatst om haar baarmoedermond voor te bereiden op de bevalling. Ook wordt er een infuus geprikt en dat gaat nog niet zo makkelijk. Na drie keer een mislukte poging is Saskia er klaar mee en wil even rust…
Vrijdag 17 november
Rond 07:00 uur laten ze weten redelijk geslapen te hebben. De ballon is nog niet uitgevallen en dat betekent dat haar lichaam nog iets meer tijd nodig heeft. Twee uurtjes later laat Kevin weten dat de ballon eruit is, de vliezen gebroken zijn en ze ongeveer vier centimeter ontsluiting heeft. Ik besluit direct naar het ziekenhuis te komen en zie bij binnenkomst gelijk dat de weeën krachtig zijn. Chantal zit naast haar en steunt haar en Kevin bij iedere wee. Saskia voelt dat de weeën enorm krachtig zijn en weet eigenlijk niet meer in welke houding ze nog moet gaan liggen. Het enige wat een klein beetje lijkt te helpen is op haar linkerzijde.
Alarmbellen en code rood
Tussendoor probeert ze nog naar het toilet te gaan en eenmaal terug op bed is het qua weeën niet meer te houden. Ze weet niet wat haar overkomt en deze pijn herkent ze niet van haar eerdere bevallingen. Ze wil NU pijnmedicatie.. Tussendoor is te zien dat hun kleintje het lastig heeft en de hartslag daalt. De verloskundige van het ziekenhuis komt binnen en ziet dat Saskia bloedverlies heeft. Wanneer ze 6 centimeter ontsluiting constateert, de hoeveelheid bloedverlies ziet en de scherpe pijn die Saskia heeft gaan de alarmbellen in haar hoofd af en ze roept de gynaecoloog binnen. Die staat eigenlijk al vrij snel naast haar en met de echo wordt gekeken of ze kunnen zien wat er aan de hand is. Weer daalt de hartslag en ook Chantal maakt zich zorgen.
De gynaecoloog geeft aan dat ze zo snel mogelijk geboren moet worden. Liever vaginaal maar als dat niet gaat dan gaan we met spoed naar de ok. Het besef dat het spoed is en Saskia dit eigenlijk al aanvoelde maakt het nog reëler. Voor Kevin zijn dit beangstigende momenten, alles gaat nu zo snel ineens…
Nadat de hartslag even herstelt wordt deze daarna toch weer slechter en de gynaecoloog neemt de beslissing: “We gaan met de SPOED naar de ok”. Iedereen kent z’n taak en we gaan allemaal zsm naar de ok ruimte. Eenmaal aangekomen op de ok probeer ik Kevin uit te leggen wat er gaat gebeuren tot de gynaecoloog ons ziet door het raam. Ze zwaait dat we direct de ok op moeten komen. In de tussentijd heeft Saskia volledige ontsluiting, de gynaecoloog wil geen enkel risico nemen en de snelste route qua geboorte nemen. Ze legt uit dat ze met een vacuüm 2x zal proberen of het geboren kan worden en anders wordt het toch nog een keizersnede.
Ondertussen weet Saskia niet wat haar overkomt, weet Kevin niet waar hij het moet zoeken. Chantal houdt zich vooral bezig met Saskia en Kevin en zelfs de extra anesthesist laat alles uit z’n handen vallen en gaat naast Saskia staan om haar te steunen.
Bevallingswens en tranen van geluk
Ook voor het team is dit een hele ongebruikelijke en spoedsituatie, de kinderarts neemt een tweede kinderarts mee en iedereen staat klaar. Met een tweede poging wordt het kindje geboren en gelijk laten ze Saskia weten dat ze een dochter hebben gekregen. Een meisje en tranen rollen over de wangen van Saskia, Kevin en Chantal. Ze wordt aan de kinderarts overgedragen en heeft het moeilijk na dit laatste pittige stukje. Gelukkig duurt het echt maar enkele seconde tot ze goed begint door te huilen. Saskia & Chantal vliegen elkaar in de armen en kijken geëmotioneerd naar dit kleine meisje. Langzaam durft iedereen adem te halen, jongens wat was dit spannend….
Ze mag terug naar Saskia en de ontlading komt bij Saskia & Kevin… Ook Kevin en Chantal slaan de armen om elkaar heen tot de spanning wordt doorbroken met de vraag: “Hoe heet ze eigenlijk?” Dit kleine wondermeisje mag de naam Truyke dragen en Saskia zegt nog: “Goh, ik had maar 1 bevallingswens, zo min mogelijk mensen om me heen, nou dat is mooi mislukt”… en gelukkig kunnen we allemaal weer lachen.
Welkom klein zusje
Na deze heftige ochtend kunnen Saskia & Kevin niet wachten om de kinderen en hun ouders te zien. De jongens zijn ook gelijk verliefd op hun zusje. Fieke komt heel voorzichtig steeds een beetje dichterbij om te kijken. Langzaam durft ze haar zusje te aaien en zegt ze shhhhh als ze huilt… Dit gaat helemaal goedkomen <3 Voor Saskia’s ouders is de spanning erg hoog geweest en de tranen komen wanneer ze Saskia en Kevin feliciteren.
In de komende dagen nemen ze als gezin de tijd alles een plekje te nemen. Ook Chantal geeft haar aandacht en tijd om er voor ze te zijn en alles na te praten. Met de dagen die volgen voelt Saskia steeds meer dankbaarheid dat er zo snel en goed gehandeld is. Dat ze een prachtige dochter rijker zijn en een gezin van 7 nu.
Dit kleine meisje had geen beter plekje kunnen krijgen dan in jullie warme en liefdevolle gezin.