Vlak voor de geboortedag van Ryan heb ik Linda & Michel leren kennen. Een lief nuchter stel dat na een moeilijke periode elkaar hebben gevonden.
Hun geluk kan niet op wanneer ze ook nog samen ouders mogen worden. Dat ze dit jaar nog een keer verrast zouden worden met een zwangerschap was toch wel een verrassing. Midden in een grote verbouwing blijkt Linda zwanger te zijn…. Eén ding is duidelijk bij dit stel: zij gaan samen de bevalling door.
Een welkome vierde kindje
Hoewel ze dachten dat hun gezin compleet zou zijn, moest het nieuws even landen, maar na de eerste echo waren ze gelijk verkocht. Met de weken die voorbij gaan zijn ze helemaal ingesteld op de kindje. De kinderen hebben eigenlijk maar één wens en dat is een JONGEN! Laten ze nou dat net niet voor ze kunnen regelen 🙂 Voor Linda & Michel maakt het echt helemaal niks uit, ze weten inmiddels hoe waardevol een zwangerschap is en hopen alleen maar dat hun zo gewenste kindje gezond is. Wanneer alle controle’s goed blijken te zijn kunnen ze opgelucht ademhalen.
Dankzij hun drukke gezin en de verbouwing vliegen de maanden om. Zelfs na de uitgerekende datum maakt dit kindje nog geen enkele aanstalten om geboren te worden. En geef het eens ongelijk, heerlijk in warm water rond dobberen, heerlijk uitslapen en eten wanneer je wil. Je hoeft niet eens zelf adem te halen ook dat is voor je geregeld.
De geboorte nadert
Inmiddels heeft Linda weinig vertrouwen meer dat dit kleintje de geboorte zelf zal inzetten. Tijdens een controle bij de verloskundige wordt nog gekeken of ze de bevalling op een natuurlijk manier kunnen opstarten. Helaas lukt dat niet en de datum van de inleiding komt nu heel dichtbij. Op woensdag 3 november mogen ze rond 17:00 uur bellen met het ziekenhuis, de bedoeling is dat ze zich diezelfde avond in het ziekenhuis mogen melden. Helaas is het enorm druk in het ziekenhuis en de inleiding wordt een dag verplaatst. Gelukkig gaat het de volgende dag wel door en mogen ze zich om 19:00 uur melden. Tot drie keer toe wordt er een poging gedaan om een ballon te plaatsen om haar baarmoeder voor te bereiden op de bevalling. Helaas ligt haar baarmoederhals te ver naar achteren en lukt het niet. Ze mogen weer naar huis om zich te volgende dag weer te melden…
Ook de volgende dag is het weer heel druk in het ziekenhuis en krijgt ze rond 09:45 uur de eerste medicatie om de bevalling te laten starten. Maar ook van deze medicatie is dit kleintje niet echt onder de indruk. Linda weet dat als haar vliezen eenmaal breken het ineens heel snel kan gaan. Tegen de avond rond 17:30 uur heeft ze heel licht wat beginnende weeën die ongeveer 30-45 seconden aanhouden. Qua duur en intensiteit mogen ze echt nog wel wat gaan toenemen. Na controle blijkt ze 2 centimeter ontsluiting te hebben, ze krijgt weer medicatie en ze hopen de volgende morgen de vliezen te kunnen breken.
Samen de bevalling door
Die nacht heeft ze een klein beetje kunnen slapen, de weeën waren te sterk om er doorheen te slapen. Gelukkig heeft ze na controle 3 centimeter ontsluiting en kunnen de vliezen gebroken worden. Die ochtend besluit ik vanaf een uurtje of 09:00 uur in het ziekenhuis te gaan werken en tegen 11:47 uur laat Michel weten: “Ik wil je even op vlieghoogte brengen dat de weeën steeds heftiger worden”. Voor mij is dat een teken om direct naar verloskamer 4 te gaan. Daar aangekomen is Linda nog redelijk aanspreekbaar, een half uurtje later is dat ineens veranderd en zit ze midden in haar weeën. Ze is op haar linkerzij gedraaid en geeft flinke tegendruk tegen Michel’s borstkas met haar beide handen. Dat ze beiden morgen spierpijn hebben is duidelijk, maar dit is voor Linda wel de ideale houding.
De weeën zijn krachtig en volgen elkaar snel op. Even was ze vergeten hoe lastig dit stukje is en zo lang als ze het volhoudt wil ze graag in deze houding haar weeën opvangen. Iedere wee gaan ze samen aan en hebben weinig begeleiding samen nodig. Het blijft mooi om te zien als ouders zo’n goed team samen vormen. Ze gaan echt samen de bevalling door.
De geboorte van een jongetje
Hoewel Linda absoluut geen zin heeft om op haar rug te draaien gaat dit kindje zich snel aankondigen. Ze draait van haar zij naar haar rug, even weet ze niet waar ze het zoeken moet. De verloskundige geeft al aan dat het nu zo heftig is omdat het echt niet lang meer gaat duren. Gelukkig kan ze vrij snel actief mee persen om hun kindje geboren te laten worden. Michel laat haar wel 10x weten hoe goed ze het doet en hoe trots hij op haar is.
Slechts een paar weeën later wordt om 13:24 uur Ryan geboren. Een jongen, het is een klein en fijn mannetje, zo aandoenlijk om te zien. Met grote oogjes kijkt hij rond en opslag zijn ze verliefd op dit mannetje.
Voor Linda was dit de pittigste bevalling van alle vier maar wat is ze ontzettend blij met hem. Het komende uur staat in het teken van bewonderen, vertroetelen en als papa hem eenmaal in z’n armen heeft dan straalt de trots van hem af.
Lieve Ryan, wat ben jij welkom! Uren heeft jouw mama geduld moeten hebben en daarna een hele pittige serie aan weeën doorstaan. Alle clichés zijn waar, je bent het meer dan waard! Geniet van je mooie leven, maak al je dromen waar en waardeer het plekje waar je geboren mocht worden.
Liefs Mirjam
