Als geboortefotograaf leg je een van de meest intense periode’s vast in het leven van a.s. ouders. Het moment waarop ze voor het eerst of een tweede of misschien wel derde keer papa of mama mogen worden. In de afgelopen zes jaar heb ik bijna 300 geboortereportages mogen vastleggen.
Regelmatig krijg ik de vraag: “Wat was de meest bijzondere geboortereportage die je ooit hebt vastgelegd?” Een vraag die zo moeilijk te beantwoorden is want ieder stel en ieder kindje heeft zijn of haar eigen bijzondere verhaal.
Neem de geboorte van Nadine, de uitgerekende datum was al een week verstreken. De datum van de inleiding was gepland maar dat liep het heel anders. Een aantal uur voor de geplande inleiding krijgt Zinzi spontaan weeën en blijkt ze al ruim 3 cm ontsluiting te hebben. Na controle en overleg met de verloskundige (ook door de regelmaat van de weeën) besluiten ze samen om de vliezen te breken.
Wanneer Zinzi in de ochtend laat weten dat de plaats van de geboorte is gewijzigd kom ik rond 11:30 uur bij ze aan. Zinzi en Lennard zijn volledig gefocust en geconcentreerd op het opvangen van de weeën. Door de schittering van het ochtendlicht die door het raam van de slaapkamer naar binnen schijnt is de sfeer zo mooi rustig. De weeën komen zeer regelmatig maar tussendoor heeft ze toch even de kans om bij te komen.
De stilte en rust wordt even doorbroken door een van de buren die samen kibbelen over wat te doen met hun vrije dag. Zinzi en Lennard hebben het niet eens in de gaten maar de verloskundige wel en ze kijkt me lachend aan. Ineens merk je dan dat je even helemaal in dit moment was en bijna afgesloten van de buitenwereld.
Wanneer geduld zoveel van je gevraagd is
Zinzi probeert verschillende houdingen uit en de uren gaan voorbij. Ze loopt, gaat even in bed liggen, stapt onder de douche en gaat weer terug naar haar bed. Langzaam gaat de ontsluiting vooruit en tegen 16:00 uur blijkt ze rond de 7 cm ontsluiting te hebben. Het gaat dus vooruit maar nog niet zo hard als de verloskundige gehoopt had. Ze houdt goed in de gaten of Zinzi en de kleine niet vermoeid raken en ze spreken af rond 18:00 uur opnieuw te kijken naar de vooruitgang.
Met verbazing kijken we toe hoe rustig ze blijft en hoe kalm ze de weeën die maar dor en doorgaan samen opvangen. De klok tikt door en het is rond 18:00 uur wanneer de verloskundige ze opnieuw op de hoogte houdt van de vooruitgang. Gespannen kijken ze haar aan, wat zullen de afgelopen twee uur ze gebracht hebben…..
Wanneer rond 18:00 uur de ontsluiting nog niet ver genoeg is dat we de bevalling op korte termijn verwachten wordt er een moeilijke beslissing genomen. Gelukkig legt Zinzi zich er snel bij neer omdat ze in de gaten heeft het thuis niet te gaan redden zo. Ze is al zoveel uur keihard aan het werk dat haar verloskundige ervoor waakt dat of zij of hun kindje oververmoeid raken en we rijden richting het ziekenhuis.
De weg naar het ziekenhuis
Niet veel later staan we op de ok en dankzij een fantastisch team wordt het mogelijk gemaakt dat ik de geboorte ook op de ok mag vastleggen. De sfeer is fantastisch en er wordt alles aan gedaan om Zinzi en Lennart een mooie geboorte te laten ervaren ondanks dat het anders gaat dan gewenst. De minuten die volgen gaan snel en voor ze het weten is hun meisje geboren.
Met grote ogen ligt ze enkele momenten later (na de eerste controle’s) naar haar papa en mama te kijken. Om 21:54 uur zijn ze de trotse ouders geworden van een meisje met de naam Nadine.
Ondanks dat het anders gelopen is dan verwacht was het een hele mooie intense en vooral liefdevolle bevalling.
Met een speciaal dank aan Verloskundigenpraktijk de Linde en
het team van het Maasstad Ziekenhuis te Rotterdam.
Mirjam Cremer & Diede Verschuuren Birthphotographers and writers of Birth Stories
Pure Life Geboortefotografie: Gespecialiseerd in zwangerschap– geboorte- en Newbornfotografie
werkzaam in de Regio’s Zuid-Limburg, Noord en Midden-Limburg, Noord-Holland, Zuid-Holland, Brabant, Gelderland en Utrecht
